Konferencja jest zwykle ciągiem specjalistycznym wystąpień, które mają na celu przedstawienie własnego stanowiska, zaprezentowanie doświadczeń lub dorobku w konkretnej dziedzinie ewentualnie zakamuflowane zareklamowanie swojego produktu lub usługi.
Pierwsze przemówienie odbiega jednak od powyższego wzorca, gdyż musi być ono nieco ogólne. Osoba występująca w imieniu organizatora spotkania musi wygłosić przemówienie na otwarcie konferencji. Powitanie powinno zawierać w sobie trzy podstawowe elementy:
1. Żart, dowcip, dykteryjkę, najlepiej związaną z tematem konferencji. Chodzi o to, żeby przed rozpoczęciem cyklu właściwych przemówień, nieco rozluźnić atmosferę. Przecież część osób uczestniczy w takiej konferencji po raz pierwszy, a zatem ich napięcie bywa dość duże. Inni czują się jakby znaleźli się w obcym miejscu, wśród nieznanych im ludzi. Tak czy inaczej pierwszy prelegent powinien wprowadzić słuchaczy w dobry nastrój.
2. W tym przemówieniu należy powitać uczestników, przedstawić się i powiedzieć coś ciepło o organizatorach. Następnie w sposób w miarę zwięzły zaprezentować temat konferencji i udowodnić dlaczego spotkanie ma duże znaczenie. Można to uczynić poprzez określenie zarysu problemu, który będzie dyskutowany.
3. Na koniec przemówienia trzeba powiedzieć o sprawach organizacyjnych, między innymi o cateringu, o możliwych noclegach, kolejności wystąpień, ewentualnie o ograniczeniu czasowym tych wystąpień, o punkcie w którym można uzyskać niezbędne informacje na temat konferencji i spraw około konferencyjnych. Nie wolo oczywiście zapominać o życzeniach miłego i owocnego pobytu.
Właściwe przemówienia na konferencji
W przeciwieństwie do przemowy otwierającej konferencję, te wygłaszane w trakcie jej trwania muszą mieć charakter merytoryczny i fachowy. Muszą zawierać tezy, które da się udowodnić na podstawie danych statystycznych lub literatury. Oczywiście powyższa zasada nie ma zastosowania, gdy przemówienie prezentowane na konferencji jest przedstawieniem własnych badań i doświadczeń, ale i w tym przypadku trzeba uwzględnić wszystko to co dla danego tematu uczynili poprzednicy. Jest to o tyle konieczne, by uwiarygodnić własny dorobek. Zbytnie demonizowanie własnego wkładu bardzo często spotyka się z niedowierzaniem a czasami dezaprobatą. Przykładem takich przemówień, które były nie najlepiej odbierane przez słuchaczy są teorie Alberta Einsteina, który na początku swojej kariery były wręcz dezawuowane przez fizyków. Pamiętaj więc, że choć koniecznie trzeba wyartykułować własne dokonania i trud jaki został poniesiony, to z drugiej strony należy przyjąć zasadę skromności. Gdy tak będziesz przemawiał, wówczas uczestnicy konferencji o wiele lepiej przyjmą twoje wystąpienie.